Μια θεατρική παράσταση

Την Παρασκευή το πρωί πήγαμε όλα τα παιδιά της τάξης μου να δούμε μια θεατρική παράσταση. Μόλις φτάσαμε στο θέατρο όλοι μας ανυπομονούσαμε να ξεκινήσει η παράσταση.

Το έργο που παρακολουθήσαμε ήταν αστείο κι είχε τίτλο «Αν εσύ …ήμουν εγώ». Μόλις καθίσαμε στις θέσεις μας είδαμε τη μεγάλη σκηνή του θεάτρου με τις κόκκινες κουρτίνες της. Σιγά σιγά οι κουρτίνες άνοιξαν κι οι ηθοποιοί άρχισαν να παίζουν. Το σκηνικό ήταν χαρούμενο με πολλά ωραία χρώματα. Οι ηθοποιοί φορούσαν πολύχρωμα ρούχα κι έτρεχαν πάνω κάτω στη σκηνή.

Η παράσταση ξεκίνησε με την ιστορία μιας οικογένειας που αποτελούνταν από τη μαμά, τον μπαμπά και τα δύο αδέρφια, την Τίτα και τον Άρη. Συνεχώς τα δυο παιδιά μάλωναν και δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν και να είναι αγαπημένοι.

Ένα βράδυ, που οι γονείς τους κοιμόντουσαν και τα παιδιά μάλωναν και φώναζαν πολύ δυνατά, η μητέρα τους ξύπνησε. Τότε θυμωμένη τους μάλωσε και τους συμβούλεψε να πάνε για ύπνο. Λίγο πριν κοιμηθούν εμφανίστηκε στο δωμάτιό τους ο κύριος Πελαργός.

Ο κύριος Πελαργός ήρθε με σκοπό ν’ αλλάξει τους ρόλους των παιδιών. Ο Άρης να γίνει η Τίτα και η Τίτα να γίνει ο Άρης. Έτσι κι έγινε!!! Μετά απ’  αυτό και προσπαθώντας να κρύψουν την αλλαγή αυτή, γίνονται πολλά αστεία και μπερδέματα μεταξύ τους. Κανείς δεν αναγνωρίζει την αλλαγή τους, ακόμα κι οι φίλοι τους ο  Γιώργος με την Αμαλία.

Μέσα απ’ αυτήν την αλλαγή, τα δυο αδέρφια συμφιλιώνονται και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Αφού πια ήταν αγαπημένοι, ένα βράδυ ο κύριος Πελαργός τραγουδώντας τους έκανε όπως ήταν πάντα κανονικά, το κορίτσι κορίτσι και το αγόρι αγόρι. Έτσι έζησαν για πάντα αγαπημένοι.

Το έργο ήταν πολύ ωραίο κι άρεσε σε όλα τα παιδιά γιατί μας έδειξε ότι αν είσαι αγόρι ή κορίτσι δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε αγαπημένοι μέσα στην οικογένεια. Εύχομαι να ξαναδώ μια τέτοια παράσταση!!!

Εύα Λυράκη