Πω πω! Πως θα φτάσουμε στον κάδο ;
Κάποια παιδιά που έπαιζαν εκεί κοντά τα είδαν και αποφάσισαν να τα μαζέψουν για να καθαρίσουν τη γειτονιά τους. Μετά από δυο- τρεις ώρες είχαν πια τελειώσει και όλα γύρω τους είχαν γίνει πεντακάθαρα.
Όμως τέσσερα μικρούλικα και ταλαιπωρημένα σκουπιδάκια είχαν μείνει ξεχασμένα πίσω από ένα θάμνο. Ήταν ο Κονσερβούλης καλαμαριών, πάντα ευγενικός και γελαστός και ο Κουτοπατατούλης που ήταν πάντα κατσούφης και γκρινιάρης, αυτού του έφταιγε και το περιτύλιγμα του. Ήταν επίσης και η Αλουμινίτσα ψαριών που ήταν πονηρούλα και τσαχπίνα και τελευταίος ο Αναψυκτικούλης που ήταν πολύ μορφωμένος και αυστηρός. Βρε άμα γινόταν ποτέ αυτός σκουπιδοδάσκαλος τα μικρά σκουπιδάκια θα κλαίγανε όταν γυρνούσαν στο σπίτι τους !!!
Αλουμινίτσα ψαριών : Αχ, τι θα κάνουμε τώρα μοναχούλια μας σ' αυτήν την ερημιά ; Πώς θα γυρίσουμε κι εμείς πίσω στον κάδο ;
Κονσερβούλης καλαμαριών : Ηρέμησε Αλουμινίτσα, όλα θα πάνε μια χαρά! Κάτι θα σκεφτούμε, μην ανησυχείς.
Οι μέρες περνούσαν και οι άνθρωποι δεν τα είχαν βρει.
Αναψυκτικούλης : Φίλοι μου έχω μια ιδέα ! Πως και δεν το σκεφτήκαμε νωρίτερα, μα και βέβαια, θα ζητήσουμε βοήθεια από τον Άνεμο!
Κουτοπατατούλης : Μπα, η ιδέα σου είναι χάλια! Σιγά μην ακούσει ο Άνεμος εμάς τα μικρά κι ασήμαντα σκουπιδάκια !
Τα υπόλοιπα όμως σκουπιδάκια συμφώνησαν όμως με τον Αναψυκτικούλη, μιας και δεν είχαν άλλο τρόπο για να σωθούν, κι έτσι το σχέδιο ξεκίνησε.
Αναψυκτικούλης : Αγαπημένοι μου φίλοι πρέπει να φανείτε γενναίοι γιατί θα χρειαστεί να σκαρφαλώσουμε στον κάδο. Πρέπει όλοι να βάλετε τα δυνατά σας !
Έτσι κι έγινε, ο Άνεμος δέχτηκε την πρότασή τους και τα βοήθησε να φτάσουν στον κάδο.
Όλοι μαζί : Επιτέλους τα καταφέραμε!!!
Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Κοτοπατατούλης άλλαξε τόσο πολύ...που μη σας πω πως έγινε σαν τον Αναψυκτικούλη ή ίσως και καλύτερος!
Ηλέκτρα Κατσαμάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου